Balanshoudingen in yoga.

Balanshoudingen in de yoga practice kunnen echt uitdagend zijn. Hoewel de uitvoering van yoga altijd aandacht en focus vraagt, kun je er bij balanshoudingen niet omheen. Ga maar eens op één been staan en dan druk de kamer rondkijken. Dat is moeilijk. Tijdens de yoga kan wankelen nogal wat frustratie oproepen omdat het je uit de flow haalt, en hoe sterker de frustratie wordt, hoe moeilijker wordt ook de balanshouding.

Balanshouding als spiegel.

Zoals ik in een eerdere blog schreef, zie ik de beoefening van yoga als een manier om in te checken bij jezelf. Je hele practice is een kans om beter naar jezelf te leren luisteren, en op te merken hoe je je voelt. Balanshoudingen zoals tree pose, dancers pose of standing head-to-knee-pose hebben deze kwaliteit in het kwadraat. Een balanshouding lukt eigenlijk alleen maar als je je hoofd er echt bij houdt. Waar je tijdens je yoga practice in een liggende twist je gedachtes hun gang kunt laten gaan, gaat dit bij een balanshouding niet. Dan ga je wiebelen.

De balanshouding is wat dat betreft de ultieme asana waarin je lichaam en geest op elkaar leert afstemmen. Als je lichaam niet gezond en uitgerust is, is de balanshouding moeilijker. En wanneer je onrustig bent in je hoofd, dan is de balanshouding ook veel uitdagender. Zeker wanneer je het wankelen ook nog eens opvat als ‘mislukken’.

Een balanshouding mislukt nooit.

En dit is waarin de grote les van de balanshouding schuilt. Een balanshouding laat jou zien dat er iets niet in balans is. Als jij denkt dat de balanshouding mislukt, zeg je eigenlijk dat jij mislukt. Sta je te wankelen op je mat? Laat los dat je houding mislukt of er niet instagrammable uit ziet. Dan mis je het punt. De balanshouding is er niet om altijd te lukken. De balanshouding is er om jou te laten zien of er iets is dat uit balans is. Iets dat je misschien tijdens het flow deel van de practice niet hebt opgemerkt. Al doe je jaren yoga en ben je flexibel en sterk, een balanshouding blijft uitdagend.

Voorbeeldje op de mat.

Sta je te wankelen in tree pose? Probeer eens vanuit een neutraal perspectief te bekijken wat het met je doet. Voel je frustratie? Woede? Onzekerheid? Vraag jezelf waar deze emoties vandaan komen. Waarom ben je meteen boos of gefrustreerd naar jezelf toe? Of misschien voel je gewoon teleurstelling omdat je been blijft trillen en je daardoor niet in de houding kunt blijven. Een trillend been is een duidelijk lichamelijk signaal. Misschien ben je eigenlijk heel moe? Of heb je al veel kracht van je benen gevraagd? Het betekent overigens niet dat je hier meteen wat mee moet.

Het wankelen brengt conditionering aan het licht.

Als je uit je houding valt, bouw ‘m rustig weer op en kijk of het dan wel lukt. Misschien met een variatie op de houding die wat minder uitdagend is voor jou op dit moment. Hoor je jezelf denken: ‘dit lukte me gister wel, ik ben vandaag minder goed’ of ‘waarom sta ik altijd te wankelen, ik ben echt minder goed dan de rest’ of ‘ik moet echt beter mijn best doen’? Dan zijn dit waarschijnlijk gedachtes die je in andere situaties ook vaker tegen jezelf zegt.

Het zijn jouw geautomatiseerde gedachtes en patronen die juist op zo’n moment naar boven komen drijven. En het is dan aan jou om daar opmerkzaam voor te zijn, want ze leren je iets over hoe jij naar jezelf kijkt. Of dit realistische, dienstbare of onrealistische gedachtes zijn, dat laat ik nu even bij jou. Wat het in ieder geval laat zien is dat je jezelf niet accepteert zoals je op dit moment bent, want je had eigenlijk beter/ perfecter/ in balanser of wat dan ook moeten zijn. En als je jezelf niet accepteert zoals je nu bent, dan kun je jezelf ook niet geven wat je op dit moment nodig hebt.

Die komt binnen, hè?

Maar wat moet ik hier dan mee?

Allereerst: je moet niets. Je mág hier iets mee doen als je je daartoe aangemoedigd voelt 😊 Vermoeidheid kun je misschien relatief snel oplossen door eerder naar bed te gaan, maar als er een diepere oorzaak is, zoals (voor jou) ongezond perfectionisme, of onzekerheid, dan vraagt dit natuurlijk meer. Aandacht. Tijd. Overgave. En toewijding. Blijf terugkeren op die mat. Blijf in beweging. Blijf luisteren naar jezelf. Misschien heb je extra begeleiding of ondersteuning nodig als je ontdekt dat je last hebt van een dieper geworteld patroon. Gun jezelf deze hulp.

En het mooie is…als je na het lezen van dit verhaal wat milder naar jezelf wordt tijdens een balanshouding, dan zul je zien dat het waarschijnlijk ook iets makkelijker wordt om de balans te houden. Hoe kan dat toch??

Bedankt voor het lezen van dit verhaal. Ik ben heel benieuwd wat je ervan vindt dus stuur me vooral een email als je wat wilt delen. Ook voor vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze blog kun je me mailen op nickesmeets@gmail.com. En woon je in de omgeving van Utrecht? Kom dan vooral eens een balanshouding bij me meedoen!

Warme groet, Nicke